امام صادق (ع) و قيام هاي زمان

مشخصات كتاب

مؤلف: عباس كوثري

ناشر : ماهنامه كوثر، شماره 40

مقدمه

در راستاي فلسفه وظيفه الهي، ائمه عليهم السلام براي تحقق حكومت اسلامي جديت و تلاش فراواني داشتند. امام صادق(ع) علاوه بر نهضت علمي و فكري كه در جامعه ايجاد نمود; اهتمام خاصي به نظام رهبري و امامت اصيل اسلامي داشت. حمايت هاي پيدا و پنهان امام صادق(ع) از نهضت هاي اصيل و عدم همكاري آن حضرت با قيام ها نشان دهنده مواضع دقيق و الهي امام در برابر حكومت هاي سياسي زمان است.

قيام زيد بن علي

اينك به ارزيابي نقش امام صادق(ع) در برابر قيام هاي معاصر وي مي پردازيم. زيد، فرزند امام زين العابدين(ع) مردي عابد، انساني پرهيزكار،فقيهي شجاع و سخاوتمند بود. [1] . زيد به قصد شكايت از فرماندار مدينه، خالد بن وليد بن عبدالملك بن حرث راهي شام شد. هشام نه تنها به شكايت او توجهي نكرد،بلكه به او اهانت نمود و دستور داد او را به مدينه بازگردانند. زيد مي گويد: من در مجلس هشام بودم كه به رسول گرامي اسلام اهانت شد. اما هشام هيچ گونه عكس العملي از خود نشان نداد. بدين خاطر اگر جز يك نفر همراه نداشته باشم قيام خواهم كرد. [2] . زيد به كوفه برگشت و سپاهي تشكيل داد و با استاندار عراق، يوسف بن عمر ثقفي درگير شد و سرانجام به شهادت رسيد. درباره قيام زيد رواياتي از امام صادق(ع) رسيده است كه بيانگر حمايت آن حضرت از قيام اوست. اينك بخشي از اين روايت ها را نقل مي كنيم: 1- امام صادق(ع) فرمود: «فانظروا علي اي شي تخرجون لا تقولوا خرج زيد فان زيداً كان عالما و كان صدوقا و لم يدعكم الي نفسه وانما دعاكم الي الرضا من آل محمد(ص) و لو ظفر لوفي بما دعاكم